Sufi Ibn Sina - Awicenna

Uzdrawianie - Awicenna

Sufi Ibn Sina - Awicenna


Awicenna to po łac. Avicenna; w j. perskim Abu Ali Husain ebn Abdallah Ebn-e Sina lub krótko Ibn Sina ابن سینا (ur. 980 r.; zm. 1037 r.) – perski lekarz, filozof i uczony, mistrz suficki. Jego łacińskie nazwisko wywodzi się ze zniekształconego Ibn Sina, pod którym znany był w Persji. Sufi Ibn Sina był autorem 450 książek z szerokiego zakresu wiedzy, z których wiele traktowało na tematy filozoficzne i medyczne, z których najbardziej znane to Kanon medycyny. Nazywany był często “ojcem nowoczesnej medycyny”, nazwano go też “najsłynniejszym uczonym islamu i jednym z najsłynniejszych uczonych wszech czasów wśród wszystkich narodów świata”. 

Sufi Ibn Sina urodził się najprawdopodobniej w Afshanah koło Buchary (dziś – Uzbekistan) lub Balch (Afganistan) jako syn perskiego urzędnika podatkowego tamtejszego emira Ibn Mansura z dynastii Samanidów. Z tego powodu Awicennie przypisuje się niekiedy narodowość tadżycką, której początki umiejscawia się właśnie w okresie rządów Samanidów. Mający 10 lat Ibn Sina był już biegły w Koranie i w dziełach klasyków arabskich, po czym przez sześć lat studiował prawo, filozofię, nauki przyrodnicze. Zwrócił swoją uwagę na medycynę już w wieku 17 lat i uznał ją za “niezbyt trudną”, jak to określił. Jego problemy metafizyczne pomógł mu rozwiązać filozof i mistrz suficki Murszid Al-Farabi. 

W wieku lat 18 Sufi Ibn Sina, Awicenna, był już uznanym lekarzem i wezwany został do świadczenia usług samanidzkiemu władcy Nuh Ibn Mansurowi (rządzącemu w latach 976 – 997), który w podzięce za usługi Ibn Siny pozwolił mu korzystać z biblioteki królewskiej zawierającej wiele rzadkich, a nawet unikalnych książek. Mając do dyspozycji tak bogaty materiał i niezwykle chłonny umysł Awicenna gotów był do napisania swojej pierwszej książki w wieku lat 21. 

Sufi Ibn Sina prowadził badania geologiczne, a zaproponowany przez niego podział minerałów na metale, sole, kamienie, ziemie i kopaliny, choć dziś nieaktualny, był stosowany do początku XVIII wieku. Awicenna w swojej książce “Kanon nauki medycznej. Księga leczenia” przyznał duże znaczenie lecznicze pijawkom stając się twórcą naukowej hirudologii: obniżały one ciśnienie oraz pomagały w przypadku bólu zęba. W cierpieniu pomagało “przystawianie do korzeni zębów pijawek”. Awicenna jako pierwszy źródło mówi co innego opisał żuchwę złożoną z dwóch kości (błąd Hipokratesa i Galena) oraz polecał dokładne, aczkolwiek ostrożne mycie zębów. 

Awicenna świat pojmował teocentrycznie, jednak inaczej niż chrześcijanie. Świat był stworzony z myśli Bożej, a nie z woli Bożej. Świat także był stworzony z materii, a nie z nicości (ex nihilo). Świat także był wieczny. To Awicenna zaczerpnął z Arystotelesa. Porządek świata rozumiał po neoplatońsku. Nie powstał on od razu i nie został stworzony cały bezpośrednio przez Boga. Bóg według niego jest jednością, a z jedności tylko jedność może powstać. 

W takim razie kolejne rzeczy powstać mogły tylko dzięki dalszym aktom tworzenia. Najpierw powstał najwyższy intelekt, następnie inteligencje niższe (sfery niebieskie), potem najniższe (intelekt czynny człowieka) i na końcu formy rzeczy materialnych. 

Awicenna wierzył także w ogół. Jednostki miały niesamodzielną rolę. Nawet Bóg nie dosięgał już materialnych jednostek, tylko kończy się na ogółach czyli wspólnotach. Dlatego mógł On rządzić jedynie losami gatunków, a jednostkowymi rzeczami tylko o tyle, o ile ich los wpływał na los ich gatunków, lub podlegały ogólnym prawom. 

Awicenna rozwinął odmianę dowodu kosmologicznego. Według Awicenny niektóre rzeczy istnieją i te co istnieją muszą mieć swą przyczynę. Jednak ten ciąg przyczyn jest skończony. Istnieje przyczyna, która jest przyczyną wszystkiego, a sama nie ma przyczyny. Jest to Allah Bóg. Według Awicenny Allah Bóg jest bytem koniecznym. 

Do ważniejszych dzieł Awicenny należą: 
  1. Al-Kanun fi at-tibb – “Kanon medycyny” 
  2. Asz-Szifa – “Księga uzdrowienia”, dzieło filozoficzne dotyczące logiki, fizyki, matematyki i metafizyki 
  3. An-Nadżat – “Księga wybawienia” 
  4. Ujun al-hikma – “Źródło mądrości” 
  5. Daniszname – “Księga wiedzy” 
  6. Al-Iszarat wa-at-tanbihat – “Księga wyjaśnień i uwag” 


Jeżeli interesuje cię sufickie uzdrawianie - zapraszamy na warsztaty sufickiego uzdrawiania 

© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: sufi-chishty.blogspot.com


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz