czwartek, 5 marca 2015

Kazanie na górze - nauki Jezusa

Czym jest Kazanie na Górze

Prawdziwa nauka Jezusa Chrystusa czy skrajna utopia?

Góra Tabor

Kazanie na Górze - czym jest



Kazanie na Górze" to seria pouczeń, które według Ewangelii Św. Mateusza Apostoła (Mt 5,1 - 7,28) zostały wygłoszone przez samego Jezusa Chrystusa. Do bardziej znanych części Kazania na górze należą Błogosławieństwa oraz modlitwa "Ojcze nasz". Według tradycji katolickiej, kazanie zostało wygłoszone na Górze Błogosławieństw na północnym brzegu jeziora Genezaret, w okolicach Kafarnaum. Szacuje się, że miało to miejsce około 30 roku e.ch. czyli u początku ery chrześcijańskiej. W 1935 odkryto w okolicach Góry Błogosławieństw kaplicę z mozaikami z IV-VI wieku. Świadczy to najprawdopodobniej o długiej tradycji tego miejsca.

Prawie dwa tysiące lat temu Jezus Chrystus z Nazaretu (ur. w Betejem Judzkim) darował ludzkości Kazanie na Górze. Zawiera ono esencję nauki Jezusa - istotne wypowiedzi, dotyczące życia według Praw Bożych, wskazówki, jak obchodzić się z naszymi współbraćmi, ze zwierzętami i przyrodą. Kto nauki te wprowadza w czyn w swoim życiu codziennym, bardzo szybko poczuje, jak zmienia się jego życie, jak staje się ono pozytywne i pełne pokoju (hebr. Szalom). Natomiast właśnie w tak zwanym chrześcijańskim świecie nominalni zwierzchnicy kościołów i politycy chrześcijańscy "tylko z nazwy" utrzymują, że ta nauka jest utopią i że praktycznie nie może być wprowadzona w czyn. 

Współczesna biblistyka stoi na stanowisku, że "Kazanie na Górze" nie zostało wygłoszone tak jak je przekazuje ewangelista Mateusz, a jest jego kompozycją z różnych wypowiedzi Jezusa, z których wiele zawartych jest w źródle Q. Ewangelia Św. Łukasza Ewangelisty zachowuje w większym stopniu oryginalny kontekst i kolejność wielu wypowiedzi. "Kazanie na Górze" wprowadza surowe zasady etyczne, często zaostrzając przepisy Prawa Mojżeszowego czyli Tory (Pięcioksiągu). Np. nie tylko "nie zabijaj" (hebr. lo tircach, tircoach, lo tirtz'Akh, dosł. "nie mordować", "nie zabijać"), ale nawet "nie gniewaj się na brata swego; pojednaj i pogódź się z bratem" (Mt 5,21-26). Także nie tylko "nie cudzołóż" (hebr. lo tinaf, lo tin'Af, dosł. nie cudzołóż, nie zdradzaj, nie czyń wiarołomstwa, nie bądź rozwiązły), ale nawet "unikaj pożądliwego spojrzenia" (Mt 5,27-30). Oryginalna nauka Jezusa Chrystusa jawi się jako bardziej radykalna moralnie, czym Jezus Chrystus i jego zwolennicy zasłużyli sobie na miano żydowskiej sekty. 


Chętnych do słuchania słów Jezusa Chrystusa było wedle Biblii tak wiele, że wąski brzeg jeziora nie mógł ich pomieścić, dlatego cofnął się On na zbocze góry czy raczej pagórka. Po znalezieniu równej płaszczyzny, stanowiącej dogodne miejsce dla zebranego tłumu, usiadł na trawie, a uczniowie i lud poszli za Jego przykładem. Swoją naukę rozpoczął od wygłoszenia tzw. OŚMIU BŁOGOSŁAWIEŃSTW. Można traktować to Kazanie jako główny wykład zasad religii chrześcijańskiej zawarty w Nowym Testamencie Biblii. Jednym z najlepiej znanych katolickich świętych próbujących żyć wedle zasad "Kazania na Górze" był Święty Franciszek z Asyżu. 

W chrześcijaństwie istnieją różne formy czy sposoby interpretacji "Kazania na Górze.

* "Kazanie na Górze" zawiera etykę stanu tymczasowego (tzw. Interimsethik) i wskazania przeznaczone są wyłącznie na okres bliskiego końca świata, jako okazja do pokuty oferowana przez Boga (hebr. Elohim JHWH). Ponieważ koniec świata nie nadszedł, etyka "Kazania na Górze" straciła swój pierwotny sens. 

* Nakazy "Kazania na Górze" są niemożliwe do wypełnienia, gdyż tylko Jezus Chrystus mógł je całkowicie wypełnić. "Kazanie na Górze" ma uświadomić wierzącym ich grzechy, doprowadzić ich do prawdziwej pokuty, by zbawienia oczekiwali jedynie od Boga, Elohim JHWH. Tę interpretację sugerował Marcin Luter, a za nim większość Kościołów protestanckich. 

* "Kazanie na Górze" jest skierowane wyłącznie do Uczniów (uczeń, to hebr. Talmid), a nie całego ludu. Tylko elita ludzi doskonałych - następców uczniów jest w stanie zrealizować zasady kazania. Już św. Augustyn uważał, że kazanie stanowi "perfectus vitae chrisianae modus", czyli doskonały sposób życia chrześcijańskiego. Tę interpretację przyjmowała część egzegetów katolickich, szczególnie po soborze trydenckim. 

* "Kazanie na Górze" zawiera elementy trudne do wypełnienia, jednak obowiązujące wszystkich wiernych. W wypełnieniu jego nakazów pomocną może okazać się łaska i moc Boża, którą wszyscy ludzie otrzymali wraz ze zbawieniem dokonanym przez Jezusa Chrystusa. Jest to najczęstsza interpretacja katolicka. 

* "Kazanie na Górze" to zbiór cech prawdziwych chrześcijan, wskazówka dla rozpoznania prawdziwej grupy czy wspólnoty chrześcijańskiej. Brak oznak stosowania się praktycznie w życiu do zaleceń "Kazania na Górze" wskazuje tzw. fałszywe chrześcijaństwo, obłudnych wyznawców, którzy czczą Jezusa Chrystusa dla pozoru, a nie sercem, mową i uczynkiem. 

"Kazanie na Górze" tutaj zamieszczone opiera się na najpopularniejszym współczesnym tłumaczeniu tzw. Biblii Tysiąclecia. W nawiasach zwykłych dodaję brzmienie hebrajskie lub greckie niektórych istotnych słów. Doprecyzowuję znaczenie słowa bliźni, które w kontekscie żydowskim zawsze oznaczało i oznacza sąsiada. Pomijam przypisy zawarte w wydaniach Biblii Tysiąclecia., dodaję pogrubienia własne. Warto także pamiętać, że oryginał grecki Ewangelii nie zawierał śródtytułów ani wersyfikacji, napisany był greckimi dużymi literami, majuskułą, niejako jednym ciągiem, nawet bez podziału na akapity i zdania. Tłumaczenia Ewangelii to bardziej znaczące opracowania oryginału, źródeł, niż w swej istocie dokładne tłumaczenia.

Kazanie na Górze a Mahatma Gandhi


Jednym z wielbicieli nauk zawartych w "Kazaniu na Górze" był indyjski polityk i filozof, Mahatma Mohandas Karamćand Gandhi (hindi: मोहनदास करमचन्द गांधी ). Wielki mędrzec hinduski Mahatma Mohandas Karamćand Gandhi powiedział pewnego razu brytyjskiemu wicekrólowi Indii: „Gdyby nasze kraje spotkały się na gruncie nauk, które Chrystus wyłożył w Kazaniu na Górze, zostałyby rozwiązane problemy nie tylko naszych krajów, ale całego świata”. Mahatma Gandhi miał tu na myśli rozdziały 5 do 7 Ewangelii według Mateusza czyli "Kazanie na Górze", które w swej treści jest spójne z naukami moralnymi głoszonymi przez drugi co do wielkości nurt religijny w hinduizmie lepiej znany jako wisznuizm (w tym krysznaizm). 

W swoim wczesnym życiu, Mahatma Mohandas Karamćand Gandhi czytał Biblię aby dotrzymać obietnicy, którą złożył swojemu przyjacielowi. Odkrył, że Stary Testament jest wyjątkowo ciężki i trudny w odbiorze. Odczuwał niechęć do Księgi Liczb, zdecydowanie nie lubił jej, a przecież jest trudna nawet dla rabinów żydowskich. Nowy Testament wywarł na Mahatmie Gandhim odmienne wrażenie, a w szczególności "Kazanie na Górze", które trafiło prosto do jego serca, jako także kwintesencja religijności w hinduizmie. Wersy o nie walczeniu z wrogiem lecz o nadstawieniu drugiego policzka oraz o oddaniu całego ubrania gdy ktoś zabiera nam tylko jego część, zachwyciły Gandhiego niezmiernie. Przypomniały mu one o czymś czego nauczył się jeszcze w dzieciństwie, mianowicie o okazywaniu z radością dobra, osobom czyniącym źle! 

Przekaz Jezusa, jakim ja go rozumiem” - powiedział Mahatma Mohandas Karamćand Gandhi, “zawiera się w nie skażonym i wziętym jako całość "Kazaniu na Górze". (...) Jeśli miałbym stanąć naprzeciw samego "Kazania na Górze" i mojej własnej interpretacji go, nie powinienem zawahać się by powiedzieć ‘O tak, jestem chrześcijaninem.’ Ale przecząco mogę powiedzieć, moim skromnym zdaniem, że to co uchodzi za chrześcijaństwo jest negacją "Kazania na Górze". Mówię o przekonaniach chrześcijan, chrześcijaństwa takiego, jakim jest rozumiane na zachodzie.” “Ze wszystkich rzeczy jakie przeczytałem, to co zostanie ze mną na zawsze będzie to, że Jezus przyszedł prawie dać nowe prawo – nie oko za oko, ale aby otrzymać dwa uderzenia kiedy tylko jedno zostało dane i pójść dwie mile kiedy proszą, żeby pójść jedną. Zobaczyłem, że "Kazanie na Górze" jest pełnią chrześcijaństwa dla tego kto chce żyć chrześcijańskim życiem. To jest to kazanie, które przywiązało do mnie Jezusa.” 

Dla Mahatma Mohandas Karamćand Gandhi Jezus Chrystus był prawdziwym satyagrahinem, który zdał test "życia bez-przemocy" nawet gdy zdawało się, że w innym przypadku skończył by się niepowodzeniem. “Cnoty litości, bez-przemocy, miłości i prawdy w człowieku mogą naprawdę zostać przetestowane kiedy przeciwstawiają się bezwzględności, przemocy, nienawiści i nieprawdzie… To jest prawdziwy test Ahinsy. On będąc zabijanym nie żywił gniewu w stosunku do Swojego oprawcy a nawet poprosił Boga aby Ten mu wybaczył, to szczera Ahinsa. Historia mówi tak o Jezusie Chrystusie, który konając na krzyżu powiedział ‘Ojcze, wybacz im, bo nie wiedzą co czynią.’ Dzięki temu został obdarzony uznaniem jako książę biernego sprzeciwu. Był idealnie bez-przemocy”! Satyagraha jest to nauka społeczna rozwinięta przez Mahatma Mohandas Karamćand Gandhi, opierająca się na pacyfizmie, biernym oporze i braku przemocy. Ahinsa, Ahimsa (nie krzywdzenie) to zasada moralna hinduizmu i braminizmu indyjskiego, która nakazuje poszanowanie wszelkiego życia, zaleca rygorystyczne nie zabijanie i nie zadawanie obrażeń cielesnych żadnym istotom żywym.

Czy nauka "Kazania na Górze" jest li tylko utopią, czy może być treścią codziennego życia chrześcijan, każdy już musi w swym sumieniu samodzielnie zdecydować. 

Jezus Chrystus




KAZANIE NA GÓRZE



Ewangelia Mateusza Rozdziały 5-7



Rozdział 5


1. Jezus (hebr. Jehoszua, Jeszua), widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. 
2. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:

Osiem błogosławieństw

3. «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
4. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
5. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
6. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
7. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia (Aram. Rahmanam) dostąpią.
8. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
9 .Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
10. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
11. Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. 
12. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie (hebr. Szamaim). Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

Zadanie uczniów

13. Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. 
14. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. 
15. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. 
16. Tak niech świeci wasze światło (hebr. Or) przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca (hebr. Abw) waszego, który jest w niebie.

Jezus a Prawo (hebr. Tora)

17. Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo (hebr. Tora) albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. 
18. Zaprawdę. bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie (Torze), aż się wszystko spełni. 
19. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. 
20. Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

Piąte przykazanie

21. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie zabijaj! (hebr. lo lircoach); a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. 
22. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: Raka, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: "Bezbożniku", podlega karze piekła ognistego. 
23. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, 
24. zostaw tam dar swój przez ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim! Potem przyjdź i dar swój ofiaruj! 
25. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. 
26. Zaprawdę, powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz.

Szóste przykazanie

27. Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! 
28. A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa. 
29. Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła. 
30. I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do grzechu, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do piekła.
31. Powiedziano też: Jeśli kto chce oddalić swoją żonę, niech jej da list rozwodowy. 
32. A ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę - poza wypadkiem nierządu - naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa.

Ósme przykazanie

33. Słyszeliście również, że powiedziano przodkom: Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu (hebr. Adonai) swej przysięgi. 
34. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; 
35. ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. 
36. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym. 
37. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi.

Prawo odwetu (wendeta)

38. Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb! 
39. A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! 
40. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! 
41. Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! 
42. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie.

Miłość nieprzyjaciół

43. Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego (sąsiada), a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. 
44. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; 
45. tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. 
46. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? 
47. I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
48. Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec (hebr. Abw) wasz niebieski.

Rozdział 6


Czystość zamiarów

1. Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.

Jałmużna

2. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. 
3. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, 
4. aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Modlitwa

5. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. 
6. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
7. Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo1 będą wysłuchani. 
8. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec (hebr. Abw) wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:
9. Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje!
10. Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
11. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
12. i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili;
13. i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!
14. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski.
15. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień.

Post

16. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. 
17. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, 
18. aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Dobra trwałe

19. Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną. 
20. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną. 
21. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.
22. Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. 
23. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!
24. Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie (hebr. Mammon, demon chciwości i obżarstwa). 

Zbytnie troski

25. Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? 
26. Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? 
27. Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? 
28. A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. 
29. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. 
30. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, małej wiary? 
31. Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? 
32. Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. 
33. Starajcie się naprzód o Królestwo (hebr. Malkutach) i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. 
34. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy.

Rozdział 7


Powściągliwość w sądzeniu. Obłuda

1. Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. 
2. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. 
3. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? 
4. Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, gdy belka [tkwi] w twoim oku? 
5. Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata. 
6. Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały.

Wytrwałość w modlitwie 

7. Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. 
8. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. 
9. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? 
10. Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? 
11. Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.

Złota zasada postępowania

12. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy.

Ciasna brama 

13. Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. 
14. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!

Ostrzeżenie przed fałszywymi apostołami

15. Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. 
16. Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia, albo z ostu figi? 
17. Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. 
18. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców. 
19. Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. 
20. A więc: poznacie ich po ich owocach.

Łudzenie samego siebie

21. Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!" (hebr. Adonai!, Adonai!), wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. 
22. Wielu powie Mi w owym dniu: "Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?" 
23. Wtedy oświadczę im: "Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!"

Dobra lub zła budowa

24. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. 
25. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. 
26. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. 
27. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».
28. Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. 
29. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie (Teolodzy).

GRECKI TEKST KAZANIA NA GÓRZE


Dla bardziej dociekliwych, dobrze znających język grecki polecam tekt grecki pisany pisany tutaj minuskułą z wersyfikacją bez śródtytułów.


ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ 5:1 - 7:29

5:1 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτου (a)προσηλθαν (tsb)προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου
5:2 και ανοιξας το στομα αυτου εδιδασκεν αυτους λεγων
5:3 μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
5:4 μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοι παρακληθησονται
5:5 μακαριοι οι πραεις οτι αυτοι κληρονομησουσιν την γην
5:6 μακαριοι οι πεινωντες και διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοι χορτασθησονται
5:7 μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονται
5:8 μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονται
5:9 μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτι αυτοι υιοι θεου κληθησονται
5:10 μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκεν δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
5:11 μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμας και διωξωσιν και ειπωσιν παν πονηρον (tsb)ρημα καθ υμων (a)[ψευδομενοι] (tsb)ψευδομενοι ενεκεν εμου
5:12 χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοις ουτως γαρ εδιωξαν τους προφητας τους προ υμων
5:13 υμεις εστε το αλας της γης εαν δε το αλας μωρανθη εν τινι αλισθησεται εις ουδεν ισχυει ετι ει μη (a)βληθεν (tsb)βληθηναι εξω (tsb)και καταπατεισθαι υπο των ανθρωπων
5:14 υμεις εστε το φως του κοσμου ου δυναται πολις κρυβηναι επανω ορους κειμενη
5:15 ουδε καιουσιν λυχνον και τιθεασιν αυτον υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν και λαμπει πασιν τοις εν τη οικια
5:16 ουτως λαμψατω το φως υμων εμπροσθεν των ανθρωπων οπως ιδωσιν υμων τα καλα εργα και δοξασωσιν τον πατερα υμων τον εν τοις ουρανοις
5:17 μη νομισητε οτι ηλθον καταλυσαι τον νομον η τους προφητας ουκ ηλθον καταλυσαι αλλα πληρωσαι
5:18 αμην γαρ λεγω υμιν εως αν παρελθη ο ουρανος και η γη ιωτα εν η μια κεραια ου μη παρελθη απο του νομου εως αν παντα γενηται
5:19 ος εαν ουν λυση μιαν των εντολων τουτων των ελαχιστων και διδαξη ουτως τους ανθρωπους ελαχιστος κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων ος δ αν ποιηση και διδαξη ουτος μεγας κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων
5:20 λεγω γαρ υμιν οτι εαν μη περισσευση (a)υμων η δικαιοσυνη (tsb)υμων πλειον των γραμματεων και φαρισαιων ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων
5:21 ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ου φονευσεις ος δ αν φονευση ενοχος εσται τη κρισει
5:22 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτου (tsb)εικη ενοχος εσται τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακα ενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπη μωρε ενοχος εσται εις την γεενναν του πυρος
5:23 εαν ουν προσφερης το δωρον σου επι το θυσιαστηριον (b)και (b)εκει (ats)κακει μνησθης οτι ο αδελφος σου εχει τι κατα σου
5:24 αφες εκει το δωρον σου εμπροσθεν του θυσιαστηριου και υπαγε πρωτον διαλλαγηθι τω αδελφω σου και τοτε ελθων προσφερε το δωρον σου
5:25 ισθι ευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εως οτου ει (a)μετ (a)αυτου εν τη οδω (tsb)μετ (tsb)αυτου μηποτε σε παραδω ο αντιδικος τω κριτη και ο κριτης (tsb)σε (tsb)παραδω τω υπηρετη και εις φυλακην βληθηση
5:26 αμην λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως αν αποδως τον εσχατον κοδραντην
5:27 ηκουσατε οτι ερρεθη (ts)τοις (ts)αρχαιοις ου μοιχευσεις
5:28 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαι (ab)αυτην (ts)αυτης ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου
5:29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου βληθη εις γεενναν
5:30 και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτην και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου (tsb)βληθη εις γεενναν (a)απελθη
5:31 ερρεθη δε (tsb)οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτη αποστασιον
5:32 εγω δε λεγω υμιν οτι (a)πας (tsb)ος (a)ο (tsb)αν (a)απολυων (tsb)απολυση την γυναικα αυτου παρεκτος λογου πορνειας ποιει αυτην (a)μοιχευθηναι (tsb)μοιχασθαι και ος εαν απολελυμενην γαμηση μοιχαται
5:33 παλιν ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ουκ επιορκησεις αποδωσεις δε τω κυριω τους ορκους σου
5:34 εγω δε λεγω υμιν μη ομοσαι ολως μητε εν τω ουρανω οτι θρονος εστιν του θεου
5:35 μητε εν τη γη οτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε εις ιεροσολυμα οτι πολις εστιν του μεγαλου βασιλεως
5:36 μητε εν τη κεφαλη σου ομοσης οτι ου δυνασαι μιαν τριχα λευκην (a)ποιησαι η μελαιναν (tsb)ποιησαι
5:37 εστω δε ο λογος υμων ναι ναι ου ου το δε περισσον τουτων εκ του πονηρου εστιν
5:38 ηκουσατε οτι ερρεθη οφθαλμον αντι οφθαλμου και οδοντα αντι οδοντος
5:39 εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστις σε (a)ραπιζει (tsb)ραπισει (a)εις (tsb)επι την δεξιαν (b)[σου] (ts)σου σιαγονα (a)[σου] στρεψον αυτω και την αλλην
5:40 και τω θελοντι σοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειν αφες αυτω και το ιματιον
5:41 και οστις σε αγγαρευσει μιλιον εν υπαγε μετ αυτου δυο
5:42 τω αιτουντι σε (a)δος (tsb)διδου και τον θελοντα απο σου (a)δανισασθαι (tsb)δανεισασθαι μη αποστραφης
5:43 ηκουσατε οτι ερρεθη αγαπησεις τον πλησιον σου και μισησεις τον εχθρον σου
5:44 εγω δε λεγω υμιν αγαπατε τους εχθρους υμων (tsb)ευλογειτε (tsb)τους (tsb)καταρωμενους (tsb)υμας (tsb)καλως (tsb)ποιειτε (b)τοις (ts)τους (b)μισουσιν (ts)μισουντας ((b)(ts))υμας και προσευχεσθε υπερ των (tsb)επηρεαζοντων (tsb)υμας (tsb)και διωκοντων υμας
5:45 οπως γενησθε υιοι του πατρος υμων του εν (b)[τοισ] ουρανοις οτι τον ηλιον αυτου ανατελλει επι πονηρους και αγαθους και βρεχει επι δικαιους και αδικους
5:46 εαν γαρ αγαπησητε τους αγαπωντας υμας τινα μισθον εχετε ουχι και οι τελωναι το αυτο ποιουσιν
5:47 και εαν ασπασησθε τους (b)φιλους (ats)αδελφους υμων μονον τι περισσον ποιειτε ουχι και οι (a)εθνικοι (a)το (a)αυτο (tsb)τελωναι (tsb)ουτως ποιουσιν
5:48 εσεσθε ουν υμεις τελειοι (a)ως (tsb)ωσπερ ο πατηρ υμων ο (a)ουρανιος (tsb)εν (tsb)τοις (tsb)ουρανοις τελειος εστιν

6:1 προσεχετε (a)[δε] την (a)δικαιοσυνην (tsb)ελεημοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προς το θεαθηναι αυτοις ει δε (a)μη (a)γε (tsb)μηγε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατρι υμων τω εν τοις ουρανοις
6:2 οταν ουν ποιης ελεημοσυνην μη σαλπισης εμπροσθεν σου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις ρυμαις οπως δοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων
6:3 σου δε ποιουντος ελεημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει η δεξια σου
6:4 οπως η σου η ελεημοσυνη εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω (tsb)αυτος αποδωσει σοι (tsb)εν (tsb)τω (tsb)φανερω
6:5 και οταν (a)προσευχησθε (tsb)προσευχη ουκ (a)εσεσθε (tsb)εση (a)ως (tsb)ωσπερ οι υποκριται οτι φιλουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις γωνιαις των πλατειων εστωτες προσευχεσθαι οπως (tsb)αν φανωσιν τοις ανθρωποις αμην λεγω υμιν (tsb)οτι απεχουσιν τον μισθον αυτων
6:6 συ δε οταν προσευχη εισελθε εις το (a)ταμειον (tsb)ταμιειον σου και κλεισας την θυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι (tsb)εν (tsb)τω (tsb)φανερω
6:7 προσευχομενοι δε μη (a)βατταλογησητε (tsb)βαττολογησητε ωσπερ οι εθνικοι δοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται
6:8 μη ουν ομοιωθητε αυτοις οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ων χρειαν εχετε προ του υμας αιτησαι αυτον
6:9 ουτως ουν προσευχεσθε υμεις πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου
6:10 ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι (tsb)της γης
6:11 τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν σημερον
6:12 και αφες ημιν τα οφειληματα ημων ως και ημεις (a)αφηκαμεν (tsb)αφιεμεν τοις οφειλεταις ημων
6:13 και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου (tsb)οτι (tsb)σου (tsb)εστιν (tsb)η (tsb)βασιλεια (tsb)και (tsb)η (tsb)δυναμις (tsb)και (tsb)η (tsb)δοξα (tsb)εις (tsb)τους (tsb)αιωνας (tsb)αμην
6:14 εαν γαρ αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτων αφησει και υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιος
6:15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις (tsb)τα (tsb)παραπτωματα (tsb)αυτων ουδε ο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων
6:16 οταν δε νηστευητε μη γινεσθε (a)ως (tsb)ωσπερ οι υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσιν γαρ τα προσωπα αυτων οπως φανωσιν τοις ανθρωποις νηστευοντες αμην λεγω υμιν (tsb)οτι απεχουσιν τον μισθον αυτων
6:17 συ δε νηστευων αλειψαι σου την κεφαλην και το προσωπον σου νιψαι
6:18 οπως μη φανης τοις ανθρωποις νηστευων αλλα τω πατρι σου τω εν τω (a)κρυφαιω (tsb)κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω (a)κρυφαιω (tsb)κρυπτω αποδωσει σοι (ts)εν (ts)τω (ts)φανερω
6:19 μη θησαυριζετε υμιν θησαυρους επι της γης οπου σης και βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται διορυσσουσιν και κλεπτουσιν
6:20 θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουρανω οπου ουτε σης ουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν
6:21 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος (a)σου (tsb)υμων εκει εσται και η καρδια (a)σου (tsb)υμων
6:22 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος εαν ουν (a)η ο οφθαλμος σου απλους (tsb)η ολον το σωμα σου φωτεινον εσται
6:23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον
6:24 ουδεις δυναται δυσι κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και (ab)μαμωνα (ts)μαμμωνα
6:25 δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη υμων τι φαγητε (a)[η (tsb)και τι (a)πιητε] (tsb)πιητε μηδε τω σωματι υμων τι ενδυσησθε ουχι η ψυχη πλειον εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος
6:26 εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων ο ουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερετε αυτων
6:27 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα
6:28 και περι ενδυματος τι μεριμνατε καταμαθετε τα κρινα του αγρου πως (a)αυξανουσιν (tsb)αυξανει ου (a)κοπιωσιν (tsb)κοπια ουδε (a)νηθουσιν (tsb)νηθει
6:29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων
6:30 ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμας ολιγοπιστοι
6:31 μη ουν μεριμνησητε λεγοντες τι φαγωμεν η τι πιωμεν η τι περιβαλωμεθα
6:32 παντα γαρ ταυτα τα εθνη (a)επιζητουσιν (tsb)επιζητει οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ο ουρανιος οτι χρηζετε τουτων απαντων
6:33 ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν (a)[του (tsb)του (a)θεου] (tsb)θεου και την δικαιοσυνην αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν
6:34 μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησει (tsb)τα εαυτης αρκετον τη ημερα η κακια αυτης

7:1 μη κρινετε ινα μη κριθητε
7:2 εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε (ab)μετρηθησεται (ts)αντιμετρηθησεται υμιν
7:3 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις
7:4 η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος (a)εκ (tsb)απο του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου
7:5 υποκριτα εκβαλε πρωτον (tsb)την (tsb)δοκον εκ του οφθαλμου σου (a)την (a)δοκον και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου
7:6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε (a)καταπατησουσιν (tsb)καταπατησωσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας
7:7 αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν
7:8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται
7:9 η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον (a)αιτησει (tsb)εαν (tsb)αιτηση ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω
7:10 (a)η και (tsb)εαν ιχθυν (a)αιτησει (tsb)αιτηση μη οφιν επιδωσει αυτω
7:11 ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον
7:12 παντα ουν οσα (a)εαν (tsb)αν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται
7:13 (a)εισελθατε (tsb)εισελθετε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης
7:14 (ab)τι (ts)οτι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην
7:15 προσεχετε (tsb)δε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες
7:16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων (a)σταφυλας (tsb)σταφυλην η απο τριβολων συκα
7:17 ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει
7:18 ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ποιειν ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν
7:19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
7:20 (a)αρα (a)γε (tsb)αραγε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους
7:21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν (a)τοις ουρανοις
7:22 πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι (a)επροφητευσαμεν (tsb)προεφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν
7:23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν
7:24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτους (a)ομοιωθησεται (tsb)ομοιωσω (tsb)αυτον ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν (a)αυτου την οικιαν (tsb)αυτου επι την πετραν
7:25 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και (a)προσεπεσαν (tsb)προσεπεσον τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν
7:26 και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν (a)αυτου την οικιαν (tsb)αυτου επι την αμμον
7:27 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη
7:28 και εγενετο οτε (a)ετελεσεν (tsb)συνετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου
7:29 ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις (a)αυτων


Zapraszamy na sufickie warsztaty, śpiewy, tańce i modlitwy


© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: sufi-chishty.blogspot.com


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz