Największy Anioł Stróż - Opiekun
Archanioł Rafael - to w praktyce Jogi Uzdrawiania Bhaiszadźja Guru - mistrz Uzdrawiania. W tradycji tybetańskiej zwany jest Sandże Menlo. To opiekun lekarzy, farmaceutów, podróżnych, chorych i cierpiących, a wytrwałych w wierze i praktyce nagradza zdrowiem, długowiecznością i wszelkim dostatkiem. Jest symbolem równowagi Ducha i Kosmosu. Ma wpływ na piękno kształtów i kolorów świata fizycznego, fauny i flory. Patronuje sprawującym władzę. Ma moc uzdrawiania ludzkiego organizmu, a szczególnie serca, gdyż jest według Wschodnich tradycji nazywany Archaniołem Miłości. Rafael charakteryzuje się miłosierdziem, wspaniałomyślnością, szczerością i jawnością.
Archanioł Rafael jest obrońcą i stróżem przed chorobami, demonami i wszelkimi nieszczęściami. W symbolice wschodniej atrybutami Archanioła są globus i berło. Anioł jest przedstawiany jako młodzieniec bez zarostu, ubrany w nieskazitelnie białą szatę. Zachodnia ikonografia przedstawia Archanioła Rafaela jako trzymającego krzyż i laskę, a czasem też misę i rybę. Jako Anioł Stróż - odpowiada na prośby o uzdrowienie duszy, wytrwaniu i umocnieniu się w wierze. Szczególną moc przejawia wśród natury. Na Wschodzie jest patronem ludzi chorych, farmaceutów, lekarzy i terapeutów. Jest wzorem Anioła Stróża podróżujących, pielgrzymów, wędrowców, uciekinierów, stróżów prawa i żeglarzy.
W ikonografii rzadko występuje sam. Zazwyczaj jest przedstawiany z Archaniołami Gabrielem i Michałem, a w okresie wczesnochrześcijańskim i wczesnośredniowiecznym występuje jako postać asystująca przy tronie Chrystusa lub Jemu towarzysząca. W tradycjach rzymskiego chrześcijaństwa pozwala się tylko na kult trzech Archaniołów: Michała - zwycięzcy Szatana, Gabriela - niosącego proroctwa i Rafała - uzdrowiciela, a nie wspomina się o czwartym Archaniele Światłości i strażniku Duchowej Drogi - Urielu zwanym też Arielem.
Archanioł Rafael jest wedle Biblii największym Aniołem Stróżem człowieka. Święty Rafał - Rafael - Książę Niebios - należy do chórów anielskich, o których mówi Pismo święte Starego i Nowego Testamentu oraz pisma religii judaistycznej i islamu. Według Świętych Pism tych wielkich religii, niezliczone zastępy aniołów stoją przed obliczem Boga i nieustannie oddają Mu cześć. Aniołowie są "duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc starającym się posiąść zbawienie" (Hbr 1,14). W Księdze Wyjścia czytamy: "Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem" (Wj 23,20).
Kult Archanioła Rafaela
W pierwszych wiekach chrześcijaństwa istniał kult "Siedmiu aniołów, którzy stoją przed Bogiem". Jednym z Nich jest Archanioł Rafael. (Ap 8,2; por. także Łk 1,19; Ap 1,4 i inne). Do tej grupy siedmiu należał także archanioł Rafael. Kult Archanioła Rafaela rozwijał się na Bliskim Wschodzie, a na Zachodzie Europy miał charakter lokalny. Obchody Święta Archanioła Rafaela nie miały ustalonego dnia, ale pierwsze ślady kultu występują w Wenecji, gdzie w wieku VII zbudowano kościół ku Jego czci. W hiszpańskiej Kordobie, w tym samym czasie zaczęto obchodzić Święto Archanioła Rafaela, ale miało charakter lokalny. Dziś w katolicyzmie wolno czcić tylko trzech Archaniołów. Michaela, Gabriela i Rafaela.
Dopiero w XV wielu święty Archanioł Rafael coraz częściej był czczony jako patron podróżujących i chorych. Charakterystycznym mottem tego święta było: "Bóg mnie posłał, abym ciebie uzdrowił". W roku 1921 zostało ogłoszone Święto Archanioła Rafaela, które obchodzimy 24 października. Kościoły starokatolickie, mariawickie i tradycjonaliści katoliccy obchodzą wspomnienie św. Rafała Archanioła 24 października. W Hiszpanii od roku 1969 św. Rafael, Mikchael i Gabriel otrzymali dzień na obchody ich święta - 29 września. W kościele prawosławnym święto Rafaela przypada na 8 listopad.
Archanioła Rafaela najczęściej można spotkać na obrazach przedstawiających Jego wędrówkę z Tobiaszem, któremu towarzyszy pies.
Modlitwa:
Święty Archaniele Rafaelu,
Prowadź nas ścieżkami,
co wiodą prosto do Niebios.
Zachowaj nas od chorób ciała
I zdrowie przynieś naszym duszom.
Księga Tobiasza (Tobita) - Wędrówka Rafaela i Tobiasza
Tobiasz starszy podczas niewoli asyryjskiej pełnił uczynki miłosierne, grzebał zmarłych izraelitów i modlił się wytrwale. Jednak podczas grzebania zmarłych uległ wypadkowi i oślepł. Mimo doświadczeń związanych z niewolą: utraty majątku, prześladowań i ślepoty, nie załamał się lecz pozostał wierny jedynemu Bogu. Czując bliskość śmierci i myśląc o przyszłości rodziny, przypomniał sobie, że krewnemu Gabaelowi, mieszkającemu w Raga, pożyczył kiedyś 10 talentów srebra. Wysłał więc syna Tobiasza po ich odbiór, polecając mu poszukać sobie towarzysza znającego drogę. Gdy tylko Tobiasz wyszedł spotkał stojącego przed sobą anioła Rafaela, ale nie wiedział, że to Anioł Boży. Przyprowadzony do ojca Anioł, przedstawił mu się jako Azariasz i zapewnił go: "Nie bój się! Zdrowi wyjdziemy i zdrowi powrócimy do ciebie, ponieważ droga jest bezpieczna".
Podczas podróży, gdy Tobiasz wszedł do rzeki Tygrys, aby umyć nogi, wyskoczyła z wody wielka ryba i chciała odgryźć nogę chłopcu. Ten krzyknął, a Anioł rzekł: "Uchwyć ją i nie puszczaj". Uchwycił więc rybę mocno i wyciągnął na ląd. Wtedy Anioł powiedział: "Rozpłataj tę rybę i wyjmij z niej żółć, serce i wątrobę, i zostaw je przy sobie. Żółć bowiem, serce i wątroba jej są pożytecznym lekarstwem".
Gdy doszli do Ekbatany, Rafael powiedział do Tobiasza: "Tę noc musimy spędzić u Raguela. Człowiek ten jest twojego rodu i ma córkę imieniem Sara, jedynaczkę, ona i cały jej majątek należy się tobie". Pouczył Anioł chłopca: "Gdy będziesz wstępował do jej pokoju, zabierz część wątroby ryby i serce i połóż na rozżarzone węgle. Rozejdzie się zapach i demon choroby go poczuje i ucieknie. Oboje módlcie się do Boga i proście, aby okazał wam miłosierdzie i ocalił was". Tak Archanioł Rafael ocalił Tobiasza i uwolnił Sarę od demona Asmodeusza. Potem odbyły się uroczystości weselne.
Tobiasz mieszkał wraz z żoną Sarą w Niniwie aż do śmierci ojca Tobita i matki Anny. Pochowawszy ich, przeniósł się do Medii, gdzie, doczekawszy upadku Niniwy, zmarł w wieku 117 lat.
Przesłanie Księgi ma charakter dydaktyczny i porusza problem odpłaty Bożej za ludzką wierność. Mówi, że cierpienie nie stanowi kary, ale próbę, a za wierność Bóg nagradza szczęśliwym życiem. Księga wychwala cnoty rodzinne i zachwala udane małżeństwa: Tobita i Anny, Raguela i Edny - oraz ich dzieci, Tobiasza i Sary. Modlitwa Sary i Tobiasza wykorzystywana jest przez Kościół Katolicki w liturgii sakramentu małżeństwa.
Modlitwa Tobiasza i Sary
Bądź uwielbiony, Boże ojców naszych,
i niech będzie uwielbione imię Twoje
na wieki przez wszystkie pokolenia!
Niech Cię uwielbiają niebiosa
i wszystkie Twoje stworzenia
po wszystkie wieki.
Tyś stworzył Adama,
i stworzyłeś dla niego pomocną ostoję – Ewę,
jego żonę, i z dwojga powstał rodzaj ludzki.
I Ty rzekłeś:
Nie jest dobrze być człowiekowi samemu,
uczyńmy mu pomocnicę podobną do niego.
A teraz nie dla pożądliwości
biorę tę siostrę moją za żonę,
ale dla związku prawego.
Okaż mnie i jej miłosierdzie
i pozwól razem dożyć starości!
Amen, Amen!
MISTYKA - SUFI CHISHTY - OŚWIECENIE
Zapraszamy na warsztaty mistyki sufickiej, żydowskiej i chrześcijańskiej
© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: sufi-chishty.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz