Taniec derwiszów
Derwisz (pers. درویش) - to asceta, żebrzący, wędrowny mnich (fakir), a także mistyk należący do bractwa sufickiego. Najstarsze znane bractwo derwiszów powstało w XI w. w roku 1077, a założone zostało przez Abd al-Kadir al-Dżilani. Derwisze - mistycy mieli wielki wpływ na ludzi, ponieważ budzili w poszukujących Boga ludziach najgłębsze tęsknoty, poprzez swoje charakterystyczne tańce, polegające na wielogodzinnym, nieprzerwanym obracaniu się (wirowaniu) wokół własnej osi, przy równoczesnym wypowiadaniu magicznych słów. Bractwo wirujących derwiszów - jak nazwano tańczących mistyków powstało w Konya w Turcji w XIIw. Zainspirowane zostało poezją wielkiego poety Jelaluddin (Dżelaluddin) Rumi, zwanego "Mevlana", co oznaczało "Nasz Mistrz". Wirujący derwisze nazwani zostali więc Mevlevitami i mieli duży wpływ na ówczesnych poszukujących Boga ludzi.