ZAKON SUFI CHISHTY - założony został przez:
Hazrat Khwaaja Abuu Ishaaq Shami Chishty
Przeniesiony do Ajmer w Indii około 1190 roku i tam rozwinięty oraz umocniony przez:
Hazrat Khwaaja Moinuddin Hasan Chishty (R.A)
Znany i opiewany przez śpiewaków pod wieloma imionami i tytułami duchowymi takimi jak:
Habib Allaah - Qutub-ul-Mashaiq Behro Barr' - Hindul-Nabi'
Naib-i-Rasul-Fil Hind - Tajul Muqar-i-Biin - Wal Muhal-qe-Qiin
Ata-i-Rasuul - Khwaaja-i-Ajmer - Khwaaja Buzug
Hind-ulWalii - Gharib Nawaz - Sultan-ul-Hind
Saiyed-ul-Abediin - Tajul Asheqiin - Burhan-ul-Waseliin
Aftab-i-Jehan - Panah-i-Be-Kassan - Daliil-ul-Arefiin
Saiyed-ul-Abediin - Tajul Asheqiin - Burhan-ul-Waseliin
Aftab-i-Jehan - Panah-i-Be-Kassan - Daliil-ul-Arefiin
Królewska Rodzina Sufi Chishty z Ajmer już prawie 800 lat kieruje Zakonem Sufi i jego licznymi odnogami oraz bocznymi gałęziami na całym świecie! Główna Siedziba Duchowa znajduje się w Ajmer przy Sanktuarium - Dargah Rodziny Sufi Chishty! Każdego szóstego dnia miesiąca księżycowego, szóstego dnia po nowiu księżyca wszyscy uczniowie każdego Zakonu Sufi oddają się duchowej praktyce recytacji Modlitwy Otwierającej - Fateha (Sura Fatha, Fatiha), którą praktykuje się 1001 razy, ale nie mniej niż 101 razy. Jest to najbardziej podstawowa, codzienna, elementarna praktyka duchowa dla zainteresowanych sufizmem od strony praktycznej! Jest to pamiątka URS - Wniebowstąpienia Duszy sufickiego mistrza Pir Khwaja Moinuddin Ajmeri Gharib Nawaz (R.A.)!
SZKOŁA NAUK SUFICH
Szkoła Nauk Sufich jest filią Bractwa Czystości, które znajduje się w Ajmer, Indiach, a także w Delhi. Szkoła istnieje w Polsce od 1982 roku i jest pierwszą szkołą sufizmu tradycyjnego w Polsce. Szkoła umożliwia duchowy trening w tradycji pięciu sufickich ścieżek dla wszystkich szczerze zainteresowanych. Trening duchowy polega na serii transformujących doświadczeń pod kierownictwem przewodnika (szejcha, murszida). Szkoła oferuje bezpłatne indywidualne instrukcje medytacyjne, wstępne praktyki dziesięciu ośrodków percepcji (latifa), cotygodniowe medytacje w grupie, okresy intensywnych praktyk w czasie wizyt szejchów, murszidów lub przy innych okazjach, wyjazdy i wizyty do świętych miejsc.
Struktura Szkoły oparta jest na zasadach tradycyjnej sufickiej Tariqah (ścieżki) i jej trzech elementach: Nauczycielu (szejch, murszid), uczniach i naukach. Nauki udzielane są zawsze, zgodnie z zasadą suficką indywidualnie, a także błogosławionym grupom uczniów i uczennic. Warunkiem powodzenia na ścieżce jest szczerość intencji i zaangażowanie w duchowe praktyki. Celem nauk nie jest rozwój osobowości, ale osiągnięcie świadomości, iż Bóg jest, zgodnie z koraniczną obietnicą "bliżej nas, niż własna tętnica szyjna" (Koran 50:16), oraz oczyszczenie serca, aby tak jak lustro, mogło odbijać refleksy Boskiego światła. Szkoła Nauk Sufich jest otwarta dla wszystkich szczerze poszukujących bliskości z Bogiem, bez względu na ich wierzenia, rasę i płeć. Szkoła, zgodnie z tradycją suficką, nie pobiera żadnych opłat za udzielane nauki, chociaż oczywiście płaci się za noclegi, wyżywienie czy wynajem sali na sufickie warsztaty.
Na Ścieżce Sufi preferujemy Transmisję, jako technikę wewnętrznej transformacji. Udzielamy treningu poprzez transmisję w pięciu głównych Ścieżkach: ezoteryce, uzdrawianiu, mistyce przyrody, religijnym nabożeństwie i braterstwie. Jest to specyficzne właśnie dla Ścieżki Sufich i wynika z duchowej koncesji mistrzów linii sukcesji Cziszti. Przedstawiając skrótowo, transmisja jest zjawiskiem duchowym, przy pomocy której Szajch czy Murszid mocą swego wewnętrznego poziomu wpływa na duchowy rozwój ucznia. Wyobraź sobie magnes i obok niego w obrębie magnetycznego pola opiłki żelaza. Szajch podobnie jak magnes, działa na uczniów. Poprzez bliski kontakt, opiłki metalu nabierają cech magnesu. Ich biegunowość po pewnym czasie będzie taka sama jak magnesu. Podobnie mówimy o transmisji od serca do serca. Jakość i cechy serca Szajcha są stopniowo transmitowane do serca studenta, pobudzają serca uczniów. Albo, jeśli chcesz spojrzeć inaczej, wyobraź sobie iż siedzisz w słońcu, bez żadnego wysiłku czy prób z twojej strony, jesteś ogrzewany przez słoneczne promienie. Szajch jest tak jak źródło ciepła, światła i wiedzy. Transmisja przypomina to właśnie zjawisko.
Wszyscy uczniowie są traktowani według stopnia ich szczerości, zdolności i tęsknoty za boskością. Ich wiara, kolor, kultura, płeć są bez znaczenia. Dla nas mężczyźni i kobiety są sobie równi. W przeszłości żyło wiele świętych kobiet. Kobiety mogą osiągnąć wysoki poziom duchowy, tak samo wysoki jak mężczyźni. W rzeczy samej, kobiety które są prawdziwie szczere często mogą rozwijać się duchowo szybciej niż mężczyźni, dlatego że są z natury bardziej wrażliwe i obudzenie ośrodków świadomości (latifa) może nastąpić u nich wcześniej. Istotna jest praktyka, praca i służba!
Kandydat przyjmowany na najstarszą Ścieżkę Sufi powinien być psychicznie i emocjonalnie zrównoważony, w przeciwnym razie mogą wystąpić czasem pewne trudności. Na pewno godziny spędzone w medytacji, czy innych praktykach duchowych pomogą w przezwyciężeniu stresu. W czasie medytacji (murakaba) dokonują się korzystne zmiany fizjologiczne organizmu ludzkiego. Trening Sufich sprawdza się wobec osoby która cierpi niepokój czy stres, ponieważ ten stan jest reakcją na brak celu i sensu życia. W wielu przypadkach depresja i niepokoje prowadzą do najważniejszego wyzwania w życiu człowieka, to jest dokonania prawdziwej transformacji. Uspokojenie umysłu to często spotykane doświadczenie uczniów, którzy są na ścieżce duchowej jaką jest sufizm. Ale nie uważamy tego stanu jako celu samego w sobie. Będzie to uboczny element zaangażowanie się w duchową Pracę.
SUFI TARIQAT
W relacji pomiędzy ciałem i umysłem ten drugi element jest tradycyjnie uważany za wyłączny ośrodek naszego rozumienia i intelektu. Zgodnie z naukami sufickimi w relacji ciało-umysł istnieje głębszy ośrodek świadomości, który nazywa się kalb (qalb), lub po prostu serce. Jest to miejsce naszego rozumienia wewnętrznych wymiarów ludzkiej egzystencji i twórczości Boskiej (Boskiego stworzenia). I to jest właściwie najważniejszy ośrodek w człowieku, ośrodek głębszy niż umysł, łączący ciało i umysł, ale będący też ponad umysłem. Tak jak umysł rozwija się w edukacji formalnej, podobnie serce (kalb) kształtuje się za pomocą duchowych praktyk, przewodnictwa i pomocy płynących od duchowego Nauczyciela. W miarę rozwoju serca rosną również jego możliwości intuicyjne, jak i jakość uczuć miłości czy współczucia. Jest to proces oświecenia, kiedy serce zawsze pamięta o Bogu, a zapomina o wszystkim innym niż Bóg, wówczas można powiedzieć, że jest ono 'otwarte.' Umysł opisywany jest jako fale oceanu na powierzchni serca. A serce jest siedzibą boskiej duszy.
Istnieją trzy podstawowe sposoby podejścia do Sufizmu, do praktyki duchowej Drogi. Według pierwszego z nich, Sufizm zajmuje się przede wszystkim wewnętrznym stanem duszy, a nie zewnętrznym zachowaniem. W tym podejściu mamy do czynienia z kształtowaniem takich cech jak: cierpliwość, zaufanie i szczerość; takich uczuć jak: wyrażanie szacunku i miłości; czy wreszcie wewnętrznych przejawów: pokuty, wyciszenia, wyłączenia oraz praktyk, postów, czuwania, skupienia i kontemplacji. Wszystkie one pomagają w osiągnięciu wysokiego poziomu duszy. Podobne podejście do wewnętrznego życia prezentuje wielu współczesnych autorów, gdy charakteryzują Sufizm jako kodeks serca, czy Oczyszczenie Duszy lub też Odczuwanie Boskiej Obecności. Takie opisy są przydatne o tyle, o ile podkreślają zasadnicze zorientowanie Sufizmu i uwydatniają powiązanie pomiędzy Sufizmem a szariat'em.
Drugie podejście akcentuje w Sufizmie poszukiwanie jedynej Rzeczywistości, Oświecenia lub Gnozy (Marifa). Źródła tego punktu widzenia można dopatrzyć się w wypowiedziach wczesnych Sufich, chociaż ich konkretne sformułowania nie występują przed Al-Ghazalim i Ibn-Arabim. Taki pogląd jest dość popularny w współczesnych uczonych zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. Ale twierdzenie, że Gnosis - intuicyjne poznanie Boga jest czystą esencją Sufizmu lub gnostycki Sufizm jest rzeczywistym Sufizmem czy też jego dominującą formą, wyraża zbytnią arbitralność. Prawidłowa ocena genezy Sufizmu powinna odwołać się i oprzeć na wielkich założycielach Ścieżki sufickiej, bardziej niż na dokonaniach Al-Gazalego czy Ibn-Arabiego.
Wreszcie trzecim podejściem do zrozumienia Sufizmu będzie definiowanie go w pojęciach 'unicestwienie' (fana) i 'istnienie w Bogu' (baqa). Zgodnie z tym punktem widzenia zasadniczym przejawem Sufizmu jest już samo doświadczenie fana i baqa, a nie wiedza związana z tymi pojęciami, lub która z nich wypływa, a której natura i charakter były różnie postrzegane przez Sufich. Podsumowując można stwierdzić, że najważniejszym celem nauk i praktyk sufickich jest uzyskanie bezosobowego posłuszeństwa Boga i zapomnienie, nie zwracanie zbytniej uwagi, o wszystkim, co nie pochodzi od Boga. Jest to tendencja do uwalniania się od miłości tego świata na rzecz wypełniania woli Boga, Alla'h.
Jeżeli chcesz głębiej poznać sufizm, zapraszamy na warsztaty
© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: sufi-chishty.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz