O kobiecie i kłamliwych starcach

Księga 1001 Nocy

O kobiecie i kłamliwych starcach

Opowiadają też, że w dawnych czasach i minionych wiekach żyła wśród plemienia Izraelitów bogobojna kobieta. Kobieta owa była cnotliwa i pobożna i codziennie chodziła do świątyni. A obok świątyni był ogród i kiedy ona szła się pomodlić, wstępowała do tego ogrodu, by tam dokonać ablucji. W ogrodzie zaś przesiadywali dwaj starcy, którzy go strzegli. I zakochali się oni w tej kobiecie, i usiłowali ją uwieść, ale odmówiła im. Rzekli więc do niej: „Jeśli nie będziesz nam powolna, będziemy świadczyć, że dopuściłaś się wiarołomstwa.” Odparła: „Bóg wybawi mnie od waszego zła.” Wtedy oni otwarli wrota ogrodu i zaczęli krzyczeć. Zewsząd zbiegli się do nich ludzie i pytali: „Co się wam stało?” Starcy powiedzieli: „Przyłapaliśmy tę kobietę z młodym człowiekiem, gdy uprawiali nierząd. Młody ów człowiek uciekł nam.” 

A w owych czasach istniał zwyczaj, że trzymano wiarołomcę przez trzy dni, pod pręgierzem, a potem go kamienowano. Rozgłaszano więc o występku owej bogobojnej kobiety przez trzy dni, a obaj starcy przychodzili do niej codziennie, kładli ręce na jej głowie i mówili: „Chwała Bogu za to, że zesłał na ciebie pomstę.” A kiedy już miano ją ukamienować, poszedł za nimi Danijal, który miał wówczas dwanaście lat, i był to pierwszy jego cud – pokój i błogosławieństwo jemu i naszemu Prorokowi. I Danijal szedł za ludźmi tak długo, aż ich doścignął, a wtedy rzekł im: „Powstrzymajcie się od ukamienowania tej kobiety, aż rozsądzę między nimi.” Postawili mu więc krzesło, a on usiadł i rozłączył obu starców – a był on pierwszym, który rozłączył świadków – i spytał jednego z nich: „Co widziałeś?” I starzec opowiedział mu, co się działo.

Zapytał go więc Danijal: „W którym zakątku ogrodu miało to miejsce?” Starzec odparł: „We wschodniej stronie pod gruszą.” Potem Danijal zapytał drugiego, co widział, a ów opowiedział o tym, co zaszło. Zapytał go wówczas Danijal: „W którym miejscu ogrodu?” Starzec odpowiedział: „W zachodniej stronie pod jabłonią.” Gdy to wszystko się działo, niewiasta stała z głową i rękoma wzniesionymi ku niebu i błagała Boga o wybawienie. I Bóg Najwyższy zesłał nagle z nieba grom zemsty, który spalił owych dwóch starców. I udowodnił Bóg Najwyższy niewinność bogobojnej kobiety. A był to pierwszy z cudów, jaki prorok boży Danijal sprawił – i niech mu będzie pokój. Następna opowieść: O trojgu nieszczęśliwie zakochanych...

Zapraszamy na warsztaty mistyki sufickiej, żydowskiej i chrześcijańskiej

http://sufi-chishty.blogspot.com/p/warsztaty.html

© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: sufi-chishty.blogspot.com